اقتضای تلازمیاقتضای تلازمی به اقتضای دلالت شیء بر معنای ملازم، به دلالت تلازمی اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاقتضای تلازمی، مقابل اقتضای عینی و تضمنی بوده و در جایی است که مقصود از اقتضا ، تلازم باشد؛ برای مثال، اگر کسی ادعا کند هنگامی که مولا می‌گوید: «تجب الصلاة»، وجوب نماز با « حرمت ترک نماز» ملازم است، معنای این ادعا آن است که بین دو حکم «حرمت» و «وجوب» ملازمه است، به گونه‌ای که وجوب نماز به اقتضای تلازمی، بر حرمت ترک آن، دلالت می‌نماید. التزام در اقتضا، هم التزام به نحو بیّن بمعنی الاخص و هم التزام به نحو بیّن بمعنی الاعم را شامل می‌شود. [۵]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۲، ص۴۲۲.
[۶]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۶، ص۲۱.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۳۲، برگرفته از مقاله «اقتضای تلازمی». رده‌های این صفحه : اقتضای لفظی
|